Önceleri tekti
Yokluğu kendisi ile
tamamlıyordu.
Sonra yine kendisi oldu,
Boşluğa haykırmaya
başladı.
Yapayalnız fakat
kudretliydi
Bir nefesi kainatı
değiştirirdi.
Elini bir sallasa evren
alt üst olur,
Bir düşüncesi tekrar yapılandırırdı.
Öyle ki güç sürekli
damarlarında kol gezdi.
An geldi kendi kendine
öfkelendi,
An geldi duruldu, bomboş
ufuklarda.
Sonra, hiç beklenmedik bir
şey gelişti.
Tanrı, sıkıldı.